Integracja sensoryczna, przytaczając za Jean Ayres, to możliwość rejestrowania informacji ze świata zewnętrznego przez narządy zmysłów, ich przetwarzanie w ośrodkowym układzie nerwowym i wykorzystanie do celowego działania.

    Korzystamy ze zmysłu wzroku, np. czytając, z narządu przedsionkowego w utrzymaniu równowagi i prawidłowej pozycji ciała na krześle. Jeżeli dochodzą z sąsiedztwa jakieś odgłosy i nieprzyjemne zapachy, nasze zmysły słuchu i węchu „usuwają” te „sensoryczne zakłócenia”, aby można było się skoncentrować podczas czytania. Jeśli zaczynamy odczuwać głód, nasze ciało „podpowiada”, żeby przesunąć jeszcze trochę porę posiłku, aby móc dokończyć czytanie. Jeśli trzymamy w ręku książkę nasze zmysły dotyku, czucia głębokiego (propriocepcja) oraz kinestetyczny współpracują ze sobą i sprawiają, że właściwie odczuwamy jej ciężar, fakturę, kształt. W wykonywanie tych czynności angażowane są układy zmysłów. Są to procesy zachodzące w układzie nerwowym. Na ogół nie zastanawiamy się, jak wykonujemy wiele czynności, np. krojenie warzyw, przybijanie gwoździ, wchodzenie po drabinie, ubieranie się. Nie zastanawiamy się nad tym, jakie układy zmysłowe i ruchowe muszą ze sobą współdziałać, aby móc jednocześnie wykonywać jakieś czynności, chociażby: słuchanie i rozmawianie przez telefon, jedzenie i picie. Warto sobie uświadomić, ile układów zmysłów jest zaangażowanych w wykonanie różnych czynności i jak zawiłe procesy zachodzą w układzie nerwowym. Jeśli wszystko dobrze współdziałać, możemy powiedzieć, że potrafimy zgrać się z otoczeniem. Niestety nie u wszystkich powyższe procesy przebiegają tak płynnie i sprawnie. Być może trudno to zrozumieć, ale wiele problemów, szczególnie u dzieci, bierze się z tego, że nie potrafią „zgrać się” otoczeniem. Dzieci czują, że nie mają nad niczym kontroli, nie pasują do otoczenia, zbyt wiele bodźców ich „atakuje” i nie wiedzą co z nimi zrobić. Czują się zagubione. Mają trudności z funkcjonowaniem w codziennym życiu. Za tym kryją się oczywiście problemy emocjonalne. Często te dzieci są odbierane przez świat dorosłych jako „niegrzeczne”. Jedną z przyczyn takiego funkcjonowania dzieci mogą być problemy z zakresu integracji sensorycznej.